Sidan Totlandnamnet for mange vekker minne om reveal på vestlandet, må me innrømma det først som sist: Ja, det er "Reva-Totland" - namnet me har heile gjengen her i huset. Ole M. Totland var svigerbestefaren min, og han var mellom dei første som importerte rev frå Canada.
No er det slik at ikkje alle etterkomarane er like stolte over at oldefaren fekk fortenestemedalje for å ha vore med å redusera rovdyrflokkane i landet. Men alt til si tid. Og kvar tid har sin tenkemåte. Det viser fylgjande rettleiing som blei gitt til revepassarane på 1920-talet:
”Revehagen din må jamt vera nummer 1 for deg. Den må ikkje vera noko du fyrst tek til å tenkja på når du er ferdug med det andre arbeidet ditt. Revane fyrst og fremst, det trur eg er ein god leveregel for ein revepassar.
Når du kjem inn i revehagen din, anten det
no er morgon, middag eller kveld, so gakk ikkje der halvsovande, drøymande
eller i tankar på alle andre ting enn dyri dine. Ver vaken!
Og gjev deg god tid! Småprat med dyri
dine! Dei likar det, og ser på deg med dei kloke, gaumsame augo sine, som vilde
dei lura ut kva det no er du hev på hjarta i dag.
Far stilt, opna og lat att både port og
dører utan bråk! Hav litt knask, rosinor, fiker eller liknande i lumma di av og
til og freist å få dei til å eta det av handi di! Med dei fleste vil det lukkast
fyrr eller seinare. Skræm aldri dyri dine og hald dei aldri for narr! Dyr
hugsar godt. Hunden t.d. gløymer seint eller aldri eit fantestykke eller eit
prette du hev gjort han. Eg tenkjer det er like eins med reven.
Det det gjeld um for deg er å skapa tiltru, få dyri til å lita på deg
som ein ein trugen ven som aldri vil dei anna enn vel. Det er utruleg kor langt
ein kann nå i denne leidi, um ein tek det på rette måten og hev det rette
tolmodet, det hev eg personleg røynsle for.
Sogn og fjordane fylkesleksikon skriv om svigerbestefar. Her med ein rev, ikkje bak øret, men bak ryggen/leksikon
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar